Babam ve Oğlum...

ressmen bunu babam yazmıştı


Bir BABAM VARDI... BABALAR GÜNÜNDE KAYBETTİĞİM

Herkesin bir babası vardır. Dedesinin oğlu, oğlunun dedesi… Her baba dedeyle torun arasında bir yerde durur. Emanetçidir baba. Bir şeyleri devralır, bir şeyleri bırakır kalanlara…

Bazıları için mal mülktür bıraktığı, pek çok kişi için ise, korkaklık ve cesaret, yılgınlık ve metanet, bencillik ve fazilettir.

Zordur babanın emanetçiliği, çünkü bunda aldığınız gibi devretmek değildir aslolan. Bu farklı bir emanettir. Korkaklığı cesarete, yılgınlığı metanete, bencilliği fazilete dönüştürüp, nehrin dibinde tortular bırakmadan kendinden sonrasına devrederek gidebilmektir.

Pazar, babalar günü. Benzer günlerin çokluğundan yakınarak böyle sevgilerin bir güne sığdırılmasının anlamsız olduğunu düşünmüşümdür hep… Ne var ki olayları bazen tersinden ve olumlu bakmanın da insan hayatına güzellikler getirdiğini de unutmamışımdır.

Dargınsınız… yada değil. Daha Cuma günü görüşmüş, konuşmuşsunuz. Tekrar gidip ellerini öpmek sarılmak dualarını almak istiyorsunuz… İşte size bu özel günlerde güzel bir fırsat.

Anneler için anneler gününde yazılanlar babalar için yazılamaz. Karnında taşıyan, doğuran, emziren ve büyüten anneler için çok şeyler yazılır, herkes için bu duygular aynıdır da dünyaya getirmenin başlangıç anı süreci dışında babalık pek görünmez. Çünkü baba farklıdır.

Özeldir herkesin babası... Anne sevgisi olağanüstü güzeldir de, genelde "peşinat"la alınır.
Baba sevgisi, son ödeme tarihi bilinmeyen vadesi uzun borçlara bırakılır.

Bir gün nehrin suları ansızın çekiliverir. Birden musalla taşının önünde babanızın karşısında bulursunuz kendinizi.

Okul hayatımın bitmesine bir gün kala, “okulum bitti” dememe rağmen son sınava giremeden geldiğim için “mezun oldum” haberini veremediğim babamı bir babalar gününde kaybettim...

Bir emanetçi olarak Pazar günü biri babam, diğeri oğlum için iki ayrı dua okumak zorundayım. İlginç bir rastlantı ki babasını yıllar önce 18 Haziran Pazar günü kaybetmiş olan ben, bu yılın 18 Haziran pazarında onun torununu üniversiteye yollamak üzereyim… Babamın ölüm tarihi, benim hayata başladığım tarih oldu. Bu yılda onun ismini taşıyan oğlumun istikbalinin başladığı tarih olabilecek…

Evet, bir babam vardı... Babalar gününde kaybettiğim.

Kim icat etmişse Babalar Günü'nü iyi etmiş. Bunun hakkını verin. Sevdiğinizi biliyorum ama...

Hayatın ortasında size metanet, cesaret ve fazilet emanetlerini taşıyan emanetçiye teşekkür edin.

Hemen... Hem de vadesi geçmeden!..

Sizlerden ayrıldıysa da bir dua gönderin… Bütün güzellikler yanınızda olsun.

teşekkürler canım paylaştığın için baban çok güzel yazmış.

evet çok güzel yazmış teşekkürler

sevilay abla bence baban ek iş şairlik yapsın mük olmuş olanlar doğru mu sorsana bi